معرفی 9 جاذبه ی تاریخی بندر عباس + عکس
فهرست عناوین
سفر به جنوب ایران و شهر بندرعباس میتواند یکی از جذابترین سفرها باشد. این منطقه با داشتن جاذبههای گردشگری فراوان به همراه فعالیتهای اقتصادی و تجاری مهم، مرکز استان هرمزگان را به یکی از شهرهای برجسته ایران تبدیل کرده است. بندرعباس با داشتن آثار تاریخی و اماکن طبیعی منحصربهفرد، برای بازدیدکنندگان بسیار جذاب است.
جاذبه های تاریخی بندر عباس
حمام گله داری
حمام گلهداری در گذشته به عنوان محل استحمام مردم محلی شناخته میشد. این حمام در دوران قاجار توسط شیخ احمد گلهداری ساخته شده و برای عموم قابل دسترس قرار گرفت. با توجه به قرار گرفتن این حمام در منطقهای با رطوبت بالا، برای ساخت آن از مصالحی استفاده شد که کمترین خسارت را به دنبال دارند. مواد ساختمانی حمام شامل سنگ دریایی، اسفنجی، ساروج محلی و گچ دستکوب است. فضای داخلی حمام گلهداری شامل قسمتهای مختلفی مانند بینه، سربینه، گرمخانه و خزینه است و پنج گنبد کوچک و بزرگ دارد.
دوران ساخت حمام گله داری :
این حمام در دوران قاجار توسط شیخ احمد گلهداری ساخته شده است.
مسجد گله داری
از جاذبه های تاریخی در بندر عباس مسجد گله داری است که در قرن سیزدهم بر روی مسجدی دیگر ساخته شد. سال دقیق ساخت مسجد گله داری سال ۱۲۹۶ است. این مسجد دارای ۶۳ ستون گچبری است و شبستان های آن از چوب و گل ساخته شده اند. در مسجد یک کتیبه قرار دارد که بر روی آن نام بانی مسجد نوشته شده است. بخشی از این مسجد هنوز هم برای برگزاری نماز استفاده میشود.
سال ساخت مسجد گله داری :
سال دقیق ساخت مسجد گله داری سال ۱۲۹۶ است.
پل لاتیدان
از دیگر جاذبه های تاریخ لاتیدان یا پل رود کول است. از پلهای تاریخی ایران با قدمتی ۵۰۰ ساله است که تا سال ۱۳۷۲ زیر خاک پنهان بود. اما در آن سال، سیلی بزرگ در روستای نیم کار رخ داد و خاک زمین را شست و پل لاتیدان را از زیر خاک بیرون آورد. این پل با ۲۳۳ دهانه شروع کرده بود (اکنون فقط ۳۳ دهانه باقی مانده است) و به عنوان طولانیترین پل تاریخی ایران شناخته میشود. با توجه به سبک معماری و ساختار پل، میتوان حدس زد که قدمت آن به دوران شاه عباس اول میرسد و احتمالاً هدف از ساخت آن حمله به پرتغالیها بوده است.
با توجه به مصالح استفاده شده در ساخت پل (سنگهایی تراش نخورده که با ملاط بهم جوش خورده اند)، میتوان نتیجه گرفت که در ساخت پل و حمله به پرتغالیها عجله فراوانی داشته اند. به همین دلیل، دقت کافی در ساختار پل رعایت نشده است که این امر منجر به فروپاشی بخشهایی از پل، به خصوص قسمت میانی آن، در سالهای اولیه شده است. این پل در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است و بازدید از آن بدون شک افتخار و سرافرازی بیشماری را به همراه خواهد داشت.
قدمت پل لاتیدان :
با قدمتی ۵۰۰ ساله است که تا سال ۱۳۷۲ زیر خاک پنهان بود.
برکه های باران
یکی دیگر از جاهای تاریخی بندر عباس مجموعهای از ۶ آب انبار است که در محوطه موزه خلیج فارس قرار دارند، که به برکههای باران معروف است. این آب انبارها به دوران صفوی برمیگردند. در گذشته، از این آب انبارها برای ذخیره آب شیرین در بندرعباس استفاده میشد و هر برکه دارای چهار دهانه برای برداشت آب بود. افراد قدیمی در بندرعباس باور داشتند که اشیاء گرانقیمت و ارزشمندی در این برکهها پنهان شدهاند، اما مسئولان میراث فرهنگی این اعتقاد را رد کردهاند و وجود اشیاء گرانقیمت در برکههای باران را تکذیب کردهاند. پس از تعمیر و بازسازی، میراث فرهنگی استان هرمزگان برکههای باران را به عنوان موزه آب و آمفیتئاتر مورد استفاده قرار داده است.
دوران ساخت برکه های باران :
این آب انبارها به دوران صفوی برمیگردند
عمارت کلاه فرنگی
از دیگرجاهای دیدنی بندرعباس که در نزدیکی اسکله قدیمی بندرعباس، ساختمانی با داد و ستدهای داخلی و خارجی، دو طبقه و به سبک معماری اروپایی قرار دارد. گنبد مخروطی آن شباهت بسیاری به کلاههای اروپایی آن دوران دارد و به علت همین شباهت به کلاههای فرنگی، به عمارت کلاه فرنگی مشهور شده است. این عمارت هنگام حضور هلندیها در بندرعباس ساخته شده و قدمت آن به سال ۱۶۲۳ میلادی و دوران صفویان برمیگردد.
علت نامگذاری عمارت کلاه فرنگی :
گنبد مخروطی آن شباهت بسیاری به کلاههای اروپایی آن دوران دارد که به عمارت کلاه فرنگی مشهور شده است.
قلعه فین
قلعه فین، یک جاذبه تاریخی دیگر در بندرعباس است که تاریخچهاش با حکومت صفویان و شاه عباس مرتبط است. باستانشناسان، با توجه به مصالح ساختمانی استفاده شده (مانند سنگ، ساروج و خشت)، نحوه ساخت و آثار بازمانده از این مکان، قدمت قلعه فین را به اوایل اسلام تعیین کردهاند و باور دارند که این قلعه به منظور اهداف نظامی ساخته شده است. البته، بخشهای زیادی از این قلعه به دلیل زلزلهای که در سال ۱۳۸۶ رخ داده، از بین رفتهاند، اما بازدید از این قلعه تاریخی همچنان جذاب و دیدنی خواهد بود.
تاریخچه قلعه فین :
تاریخچهاش با حکومت صفویان و شاه عباس مرتبط است.
گنبد سرخ بندرعباس
گنبد سرخ، یک جاذبه تاریخی در بندر عباس است که در قبرستانی قدیمی ساخته شده است. این گنبد به دلیل استفاده از آجرهای سرخ در نما و ساخت آن، به گنبد سرخ معروف است. با توجه به سبک معماری و نوع مصالح استفاده شده در این گنبد، میتوان نسبت قدمت آن را به سده میانی دوران اسلامی برگرداند. گنبد سرخ یک ساختمان مربع شکل است که چهار درگاه دارد. این ساختمان در سال ۱۳۸۱ با شماره ۶۴۹۴ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
این گنبد قدیمی به طور کامل از آجر ساخته شده است و نقشه آن به صورت بیرونی مربعی و درونی چلیپا است. این نوع معماری بیشتر در دوران پیش از اسلام دیده میشود. سقف گنبدی این ساختمان در حال حاضر فرو ریخته است و بنابراین بدون سقف است.
قدمت گنبد سرخ :
قدمت آن به سده میانی دوران اسلامی برمیگردد.
مسجد جامع دلگشا
مسجد جامع دلگشا در منطقه ساحلی دلگشا واقع شده است. قدمت ساختمان اصلی این مسجد به سال ۱۵۷ قمری برمیگردد که تا به امروز تقریباً بدون تغییر باقی مانده است. اما بخشهای دیگر مسجد در سال ۱۳۵۴ خورشیدی بازسازی و ترمیم شدهاند. ساختمان اصلی مسجد، که بخش قدیمیتر آن است، سبک معماری مشابه مسجد گله داری را دارد، اما قسمتهای بازسازی شده با استفاده از سنگ و گچ تزئین شدهاند.
ساخت و بازسازی مسجد جامع دلگشا :
قدمت این مسجد به سال ۱۵۷ قمری برمیگردد که در سال ۱۳۵۴ خورشیدی بازسازی و ترمیم شدهاند.
معبد هندوها
در سال ۱۲۱۰ قمری، در دوران ناصرالدین شاه، ساخت معبد هندوها آغاز شد، اما پس از سالها به زمین خورد. در زمان حکومت مظفرالدین شاه، محمدحسن خان سعد الملک حاکم منطقه بود و به دلیل روابط تجاری خوب تاجران هندی با ایران، این تاجران بت گوران (معبد هندوها) را ساختند تا به نیازهای معنوی تجار هندی پاسخ دهد. سبک معماری بت گوران با سایر بناهای بندرعباس بسیار متفاوت است و کاملاً مطابق با سایر پرستشگاههای هندی است.
سال ساخت معبد هندو :
سال ۱۲۱۰ قمری، در دوران ناصرالدین شاه